Dzień 28

Wycisz swój umysł i swoje serce. Duchowe wyciszenie jest naszą otwartością na łaskę. Modlitwę do Ducha Świętego postaraj się odmówić spokojnie i powoli, wczuwając się sercem w każde ze zdań.

 

 

Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi to nie jest mój indywidualny, prywatny akt.

Łączę się z Sercem Jezusa i poświęcam się Maryi mocą Jego Miłości.

 

W zjednoczeniu z Sercem Jezusa to znaczy: w zjednoczeniu z Eucharystią.
Serce Jezusa bije w Eucharystii.

Eucharystia jest tajemnicą CAŁKOWITEGO ODDANIA.

 

W każdej Eucharystii Jezus oddaje się cały Ojcu.

W każdej Komunii Świętej Jezus oddaje mi CAŁEGO SIEBIE.

 

Przez Komunię Świętą Jezus mówi do mnie: „CAŁY JESTEM TWÓJ”. 
Oddając się całkowicie Maryi – łączę się z Jezusem:

Jezus wszedł do łona Maryi przez akt Wcielenia.

Ja wchodzę do Jej „łona” przez akt poświęcenia się Jej Niepokalanemu Sercu.

 

Jezus chciał być Jej dzieckiem i ja chcę być Jej dzieckiem. 
Syn Maryi. Córka Maryi. To moje nowe imię.

 

Jezus chciał przyjąć życie od Maryi i ja chcę przyjąć nowe życie od Maryi. 
Jezus był Jej poddany i ja chcę być Jej poddany.

 

Jezus mówił do Maryi: „Mamo” i ja chcę tak do Niej mówić. 
Już nie ja żyję, ale żyje mnie Chrystus – kochający Maryję.
  

MOIM IDEAŁEM I CELEM JEST MIŁOŚĆ JEZUSA DO MARYI.

Chcę kochać Maryję Miłością Jezusa.

Miłością wewnętrzną, czułą, świętą, stałą i bezinteresowną.

 

Nie zadowolę się niczym innym, bo wszystko inne to za mało, by zaspokoić pragnienia wzajemnej miłości Jezusa i Maryi.

 

„Jezu, żyjący w Maryi, przybądź i żyj w nas!”

 

 

1.  Z NAUCZANIA KSIĘDZA PRYMASA STEFANA WYSZYŃSKIEGO:

„Tej Służebnicy – Niewolnicy, Bóg poddaje swojego Syna, który formam servi accipiens, inventus ut homo (por. Flp 2,7). Jeżeli Chrystus chciał zostać Sługą, Niewolnikiem, to chyba najlepiej czuł się u Niewolnicy. A był On poddany w niewolę, bo przygnieciony został udręką i męką grzechów całego świata. I oto tak wygląda rzeczywistość: Ancilla (tj. Niewolnica – przyp. red.) przygnieciona ogromem potęgi Boga i Jego łaski, mająca w sobie Niewolnika, przygniecione- go ogromem męki grzechów całego świata. Dla Syna trzeba szukać odpowiedniej Matki. Jeżeli Syn miał przyjąć postać sługi, to przecież nie mógł rodzić się z Królowej, tylko ze Służebnicy. Jest w tym ogromna tajemnica samego Boga.

 

Maryja wie, że Dziecię Jezus zależy od Niej. Tak chciał Bóg. Ecce concipies… paries… vocabis… (Łk 1,31). Są to rozkazy. Więc Chrystus z woli Ojca poddany i zależny od Niej. Jak gdyby na ten okres stracił całkowicie swą wolność i chwałę, którą miał u Ojca pierwej, aniżeli świat się stał. Jest Jej poddany, bo do Niej należy przygotować Jezusa Chrystusa do ofiary krzyża, okryć Go ciałem i przekazać Mu krew. Bóg sposobił Syna na ofiarę. Nie miał już chęci do ofiar Starego Zakonu, ale Słowu Przedwiecznemu ciało sposobił, właśnie ze Służebnicy, z Niewolnicy, Maryi. Ten, który formam servi accipiens, znalazł się w Służebnicy Pańskiej, i teraz z całą uległością musi wziąć od Niej ciało i krew, które sposobi Mu sam Ojciec Niebieski, aby On jako Niewolnik przybity do krzyża, dał wolność rodzajowi ludzkiemu.

 

Maryja wie, o co idzie, dlatego chce Go przyjąć i przyjmuje. Ma Go niejako na swoją własność i do swojej dyspozycji. Najlepszy dowód, że niesie Go do Jana, czy On chce, czy nie chce. Nie pyta Go zresztą i w innych okolicznościach życia. Znamy je z młodzieńczych lat Jezusa. Maryja na mocy prawa matki rządzi, rozkazuje. Chrystus jest Jej poddany, jest niejako w Jej niewoli”[87].

 
2. Z ŻYCIA I ROZWAŻAŃ MATKI ELŻBIETY RÓŻY CZACKIEJ

Przykład i świadectwo Matki Elżbiety Róży Czackiej ukazuje nam również tę podwójną prawdę, że zbliżając się do Maryi, zbliżamy się do Jezusa, a jednocząc się coraz bardziej z Jezusem - przenikamy coraz bardziej duchem Najświętszej Maryi Panny. Serce Jezusa - oto najprostsza i najkrótsza droga do pokochania Maryi. Tą drogą jedności z Sercem Jezusa kroczyła wiernie Matka Elżbieta Róża.

 

1. Odmów tę piękną modlitwę, która wyraża jedność w Miłości z Jezusem i Maryją:

„Modlitwa do Dwóch Serc Miłości[89]

 

  

Może zechcesz dać dziś świadectwo swojego przeżywania tych rekolekcji?

 

Jeśli chcesz się podzielić swoim doświadczeniem, napisz świadectwo twojego przeżycia tych rekolekcji i wyślij na nasz adres: [email protected]

 

To bardzo ważne. Dzięki temu twoje świadectwo będzie mogło dotrzeć do większej liczby osób, pozostając anonimowym, ponieważ w świadectwach wspominamy tylko imię osoby.

Nasze świadectwa są tym, co ma największą siłę, aby zachęcić kolejne osoby do przeżycia tych rekolekcji.

 

Dlatego zachęcamy cię i prosimy – jeśli doświadczyłeś lub doświadczyłaś w tych rekolekcjach Bożych łask – daj świadectwo i napisz o tym na specjalny adres: [email protected].

 

ŚWIATŁO SŁOWA:

MAŁY WIECZERNIK MODLITWY:

Znajdź dziś 5–15 minut na modlitwę osobistą w ciszy. 
Módl się tak, jak cię poprowadzi twoje serce.

Możesz trwać w ciszy. Możesz rozmawiać z Jezusem, zadając konkretne pytania. 
Możesz zaprosić Maryję i modlić się w Jej obecności.

NA KONIEC: „ZABIERZ SŁOWO!”

Wybierz z tego dnia jedno zdanie, myśl lub słowo, które najbardziej cię dotknęło, i rozważaj je w swoim sercu nieustannie aż do następnej medytacji.

Czyń tak jak Maryja, która „zachowywała te sprawy w swoim sercu i rozważała je”.

DZIĘKCZYNIENIE: 

Podziękuj Panu Bogu, odmawiając trzykrotnie modlitwę:

Zostańcie z Bogiem i Maryją, Jacek
 
 
87        S. Wyszyński, Na drogach zawierzenia, „Soli Deo” 1996 r., s. 113-114.